شبان تیره زان زلفین ثعیان سار...به
چنان پیچم که بر پیچد سلیم از مار...به
از آن لب اشک ها گلگون وزان خط روزها نیلی
تعالی الله از آن شنگرف و آن زنگار... به
سواد آن دل سنگین در آب چشم من پیدا
چنان کز ژرف دریا بالمثل کهسار... به
یکی خر بینی افسارش نه پالانش نه از مفتی
بپیرایند اگر آن خرقه وان دستار... به
خرد نابهره دیواری است در راه طرب هی هی
به باد باده از بن برکن این دیوار... به
به سالاری صوفی فتح باره آسمان خواهی
گرفتن پژوه نتوانی بدین سالار... به
در این گندم نمایان جوفروشان مردمی گم شد
چون آن سوزن که باز افتد به کاه انبار... به
شدم بس شیب و بس بالا ندیدم نازل و والا
به جز...گی کالا در این بازار... به
یکی طومارکن سردار از این ...گان وانگه
به هم در پیچ و بر طاق افکن آن طومار... به
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تصویر کشیدن زیبایی و رازآلودگی عشق و عاشقی پرداخته است. شاعر از زلف‌های معشوق به عنوان نوعی پیچیدگی یاد می‌کند که او را به یاد مار می‌اندازد. لب معشوق با اشک‌ها گلگون شده و خط صورت او رنگ آبی دارد که نشان‌دهنده غم و اندوه است. در ادامه، شاعر به دل سنگین خود اشاره می‌کند که در آب چشمش نمایان است و شبیه به دریا می‌باشد.
شاعر به مسئله‌ای از بی‌اعتنایی به ظواهر اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی اگر کسی بخواهد خود را به نمایش بگذارد، بی‌فایده است. در دیوار شادی‌ها، دیواری از خرد و بی‌حالی وجود دارد که باید با باده و شادی این دیوار را شکست.
در بخش‌های بعدی، شاعر به ناپایداری و گیجی موجود در جهان اشاره می‌کند و بیان می‌کند که در این بازار زندگی، افراد گم شده و شبیه سوزنی در کاه هستند. به طور کلی، شعر بر ناپایداری زندگی و پیچیدگی‌های عشق و اندوه تأکید دارد.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی و جذابیت موهای کسی اشاره می‌کند که به شکل جذاب و پیچیده‌ای به دور هم پیچیده شده‌اند. او می‌گوید که آنقدر این زیبایی و جذابیت را دوست دارد که می‌خواهد به گونه‌ای به آن نزدیک شود که حتی یک مار هم به راحتی نمی‌تواند در این پیچش‌ها حرکت کند.
هوش مصنوعی: از آن لب‌ها اشک‌ها مانند گل سرخ است و از آن خط روزها رنگ نیلگون دارد. خداوند از آن سرخ‌رنگی و آن زنگار، به بزرگی و عظمت خود می‌افزاید.
هوش مصنوعی: غم و اندوه آن دل سنگین در اشک‌های من هویداست، به‌طوری که همانند کوه پیدا است که در عمق دریا غوطه‌ور است.
هوش مصنوعی: اگر یک الاغ را ببینی که افسار دارد، اما نه پالان بر پشتش است و نه از گدایی سر و forma دارد، پس آن خرقه و آن دستار چه ارزشی دارند.
هوش مصنوعی: خرد بی‌جهت مانند دیواری است که بر سر راه شادی و لذت قرار دارد. بیا و با نوشیدن شراب، این دیوار را از ریشه ویران کن تا بتوانیم از خوشی‌ها بهره‌مند شویم.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی به مقام بلندی دست یابی، باید از راهنمایی های یک صوفی بهره‌مند شوی. اگر او را نداشته باشی، رسیدن به این هدف برایت ممکن نخواهد بود.
هوش مصنوعی: در این دنیای پر از مشکلات و ناهنجاری‌ها، افراد خوب و با ارزش همچون سوزنی در انبوه کاه، گم شده‌اند. در واقع، ورود بدی‌ها و چالش‌ها باعث شده که ویژگی‌های مثبت و چهره‌های با اراده فراموش شوند و ناپدید گردند.
هوش مصنوعی: در زندگی اوج و فرودهای زیادی را تجربه کرده‌ام و به جز یک چیز، هیچ چیز دیگری را در این بازار نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: یک حاکم یا سردار، طوماری نوشته و آن را به دقت جمع کرده و در نهایت، آن را در بالای جایی به صورت پیچیده قرار می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هماره بیدلان نالند از اغیار... به
خلاف من که نالم سخت سخت از یار... به
همی بر لاش پوسیده نیاکان تا به کی بالی
نه ای کرکس چه بر پری بدین مردار... به
قیاس رفته و آینده زین مشت خران فرما
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.