گردنده گردون ز نقحبه بار است

آسوده کیهان ز نقحبه زار است

در گوهر آن پیدا و پنهان

از جبهه این عنف آشکار است

بانگ نی اش را پست و بلند است

ذوق می اش را رنج و خمار است

خود زاد از این دو زنقحبه ناصح

ذم بس کز اینان او یادگار است

چون خاک دارون خونخوار خصلت

چون چرخ گردون زینهار خوار است

در عابد انگیز سلاخی آمیز

از این عبادت بهتر چه کار است؟

تا رخش گردون در تک، جز این گاو

کشنید تاخر قاطر سوار است

ریش و دهانش گوئی به هم در

سوراخ....ون است موی زهار است

کی رفت باری از پیش کاری

تا این پس انداز خود پیشکار است

تا او گرامی در مرز سمنان

ما را کمین دل آشوب خار است

از کوزه دل بر کاسه چشم

خم های خونم زین... ون تغار است

در مرز سمنان با پاس خسرو

در طاس مور است در کیسه مار است