×
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵۶
زیر بال است پناهی که مراست
شمع بالین بود آهی که مراست
کیست با من طرف جنگ شود؟
اشک و آه است سپاهی که مراست
آه سرد و نفس سوخته است
[...]
۱۱ بیت
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵۷
خود به خود چشم تو در گفتارست
بیخودی لازمه بیمارست
با حدیث لب جان پرور او
بوی گل چون نفس بیمارست
رزق اهل نظر از پرتو حسن
[...]
۱۳ بیت
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۴۵
فلک از ناله ما نرم نشد
کجروان سخت کمان می باشند
با قلم راز ترا چون گویم
دل سیاهان دو زبان می باشند
تا دم باز پسین اهل نظر
[...]
۱۴ بیت
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۹۶۳
تحفه طور شراری داریم
نذر آیینه غباری داریم
گرچه در دست نداریم گلی
در جگر بوته خاری داریم
گو خزان صحن چمن پاک بروب
[...]
۱۲ بیت
صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۲ - قطعه (در) تاریخ
چون به الهام الهی، گرداند
نام خود خسرو جمجاه، صفی
بر سر مسند جم بار دگر
کرد آرام به دلخواه صفی
زین جلوس دوم نامی، یافت
[...]
۵ بیت