بخش ۴۷ - در بیان این حدیث که اشدالبلاء علی الانبیاء ثم علی الاولیاء الاقرب فالاقرب
سخت تر رنج انبیا را بود
اندکی کمر اولیا را بود
مؤمنان را از آن دگر کمتر
قدر قربت همه برنج اندر
مرد بد بخت ذوق دنیا را
بگزید و گذاشت عقبی را
خوشی و راحت جهان را او
نام کرده وصال و قهر و علو
راحت آن است کان ز رنج رسد
عوضش در بهشت گنج رسد
راحت از هو خوش است نی ز هوی
این بود در فنا و آن ببقا
آن ترا چون ملک بعرش برد
وین ترا دیو وش بفرش برد
صورة الفرش معدن النیران
قهوة العرش راحة الجیران
قاطن الفرش حائل فانی
ساکن العرش جائل دانی
اترکوا الفرش و اطلبوا المعراج
نحو ما لاح عرشه الوهاج
ارتقی روح من رأی المحبوب
هو فی السر طالب المطلوب
ظلمة النفس تجتنی نورا
تلتقی کل لمحة نورا
آن ترا جاودان کند ز کرم
وین ترا عاقبت دهد بعدم
بر تو آن مرگ را کند شیرین
بر تو این تلخ و زشت چون زوبین
آن برد هر دست بعل ّ یین
وین ز اسفل کشد بقعر زمین
هر دو راحت اگر بهم مانند
مشمر هر دو را تو خویشاوند
خویش اصلیت رحمت حق است
خویشی نفس لعنت حق است
نقد و قلب ار نمایدت یکسان
پیش صراف یک نباشد آن
گرچه ماند منی هندو و ترک
هر دو با هم ولی ز خرد و بزرگ
جمله دانای این سرّ ور مزند
که کند هر منی دگر فرزند
کند آن یک بچه سفید چو ماه
کند این یک کثیف و زشت و سیاه
همچنین بیضه های بلبل و مار
گرچه ماند بهم ولی ای یار
زین شود بلبل و شود زان مار
این بود چون گل آن بود چون خار
تخم آبی و س ی ب هم مانند
باغبانان چو روز میدانند
کاین دهد سیب و آن دهد آبی
فرق میکن اگرنه در خوابی
ذوق و شهوت یقین بود نوری
مطلب از چنین عدو ن اری
ذوق مردان حق بود ن و ری
زان پذیرد خراب معموری
نور اگرچه بنار میماند
آن که او رهرو است میداند
کاین بسوزد ترا و آن سازد
آنت برگیرد اینت اندازد
آن دهد چشم و این کند کورت
این کندسست و آن دهد زورت
این برد آخرت بصدر نعیم
وین کشد موکشان بقعر جحیم
نیست این را نهایتی باز آ
در حدیث صلاح دین افزا
گفت با خشم آن یگانۀ دین
کاین گروه خبیث پر از کین
عوض شفقت و نکو خواهی
دشمنی میکنند و بیراهی
دستشان خود یقین بما نرسد
از زمین سنگ بر سما نرسد
قصد مردان کنند از کوری
تیغ بر خود زنند از کوری
زخم ایشان بر این تن فانی است
زخم مردان بجان پنهانی است
زان رود جسم و زین رود دل و جان
زان رود مال و زین بود ایمان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تفاوت رنج ودردی که پیامبران و اولیاء خدا متحمل می‌شوند، با رنج‌های مادی و دنیوی انسان‌هاست. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که مؤمنان از رنج‌های دنیوی کمتر رنج می‌برند، در حالی که دنیا طلبان تنها به لذت‌های گذرا می‌پردازند و آخرت را فراموش میکنند. راحتی حقیقی را که از رنج‌ها به دست می‌آید، با راحتی زودگذر دنیا مقایسه می‌کند. همچنین به اهمیت تلاش برای رسیدن به معنویات و تقرب به خداوند اشاره می‌کند. او بر این باور است که تنها کسانی که به جستجوی حق و حقیقت می‌پردازند، می‌توانند از بار مشکلات و چالش‌های زندگی فراتر بروند و به سعادت واقعی دست یابند. بنابراین، انتخاب بین راه راست و راه کج، تاثیر عمیقی بر سرنوشت انسان‌ها دارد.
هوش مصنوعی: رنج و مشقت پیامبران بسیار بیشتر و سخت‌تر از مشکلات اولیا و دوستان خدا است.
هوش مصنوعی: مؤمنان را از آن هم از قرب خود کاسته‌اند، تمامی آنچه که در برنج است، به چشم نیاورید.
هوش مصنوعی: مرد بدشانس، انتخاب خوشی‌های دنیوی را کرد و از آخرت غافل شد.
هوش مصنوعی: او خوشی و راحتی دنیا را به نام وصال می‌شناسد، و جدایی و بلندی را به نام قهر.
هوش مصنوعی: آسایش واقعی زمانی به دست می‌آید که شخصی از رنج و زحمت خود به پاداشی بزرگ دست یابد، مانند بهشت و نعمت‌های فراوان.
هوش مصنوعی: آرامش از خوشی به دست می‌آید، نه از خواهش و آرزو. این امر در زوال و نابودی وجود ندارد، بلکه در جاودانگی و تعالی معنا می‌یابد.
هوش مصنوعی: تو را مانند یک فرشته به آسمان‌ها می‌برد و او را مانند دیوی به سینه خاک می‌کشاند.
هوش مصنوعی: تصویر فرش همانند آتش است و قهوه‌ای که در عرش است، آسایش همسایه‌ها را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: فرش‌ها را به هم بافته‌اند و اینجا پرده‌ای از دنیا وجود دارد، در حالی که موجودی که بر عرش نشسته، در حال تماشا و مراقبت است.
هوش مصنوعی: فرش را رها کنید و به سوی معراج حرکت کنید، به سمت جایی که عرش او درخشان و تابناک نمایان است.
هوش مصنوعی: روح من در پی دیدار محبوب است و می‌خواهد به حقیقتی که در دل دارد برسد.
هوش مصنوعی: تاریکی‌های درون انسان می‌تواند روشنی‌هایی را به همراه داشته باشد که هر لحظه‌ای از نور را جذب می‌کند.
هوش مصنوعی: این موضوع به این اشاره دارد که محبت و لطفی که به کسی می‌شود، او را برای همیشه در یاد دیگران زنده نگه می‌دارد و در عوض، ممکن است سرانجامی ناخوشایند برای آن شخص رقم بخورد.
هوش مصنوعی: مرگ برای تو چون نیکویی می‌نماید، اما این زندگی برایت تلخ و زشت است مانند زنجیر تیز.
هوش مصنوعی: هر کسی که به چیزی وابسته شود، همان چیز او را به پایین می‌کشد و به قعر زمین می‌برد.
هوش مصنوعی: اگر هر دو در آسایش و آرامش هستند، نباید آنها را به هم شبیه بدانی؛ چرا که هر دو با یکدیگر رابطه خویشاوندی دارند.
هوش مصنوعی: خوی اصلی انسان از رحمت الهی نشأت می‌گیرد، اما وابستگی به نفس و تمایلات نفسانی او را به لعنت و دوری از رحمت خدا سوق می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر یکسانی و پاکی خود را در دل و ظاهر نشان دهی، در پیش فردی مانند صراف، هیچ کدام به حساب نمی‌آید.
هوش مصنوعی: با این که من خودم هندی و ترک هر دو را در کنار هم می‌بینم، اما از نظر خرد و عظمت، این دو از هم تمایز دارند.
هوش مصنوعی: همه افرادی که به راز این موضوع آگاه‌اند، به خوبی میدانند که هر فردی ویژگی‌ها و صفات خاص خود را دارد و هیچ‌کس مشابه دیگری نیست.
هوش مصنوعی: یک بچه سفید مثل ماه است، اما دیگری کثیف و زشت و سیاه به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: بیضه‌های بلبل و مار هرچند به هم پیوسته‌اند، ولی ای دوست...
هوش مصنوعی: این شعر به تضاد بین زیبایی و زشتی اشاره دارد. بلبل که نماد زیبایی و خوش‌صدایی است، از گل می‌آید و از آن بهره می‌برد. در مقابل، مار که نماد خطر و زشتی است، از خار و سرخس می‌آید. این تضاد نشان می‌دهد که هر چیز زیبایی ممکن است ریشه در مشکل یا خطر داشته باشد و دنیا پر از عاشق و معشوق، زیبایی و زشتی است.
هوش مصنوعی: آبیاری و نگهداری از گیاهان مانند کاری است که باغبانان با دقت و حوصله انجام می‌دهند، و روز به روز متوجه رشد و شکل‌گیری آنها می‌شوند.
هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به این که نعمت‌ها و خوشی‌ها در زندگی به شکل‌های مختلفی به انسان می‌رسند، اما اگر فرد در خواب و غفلت باشد، تفاوت این نعمت‌ها را نخواهد فهمید. به عبارت دیگر، اگر فرد از واقعیات زندگی غافل باشد، حتی اگر چیزهای خوب و مختلفی به دست آورد، نمی‌تواند از آنها بهره‌برداری کند و تفاوت بین آنها را درک کند.
هوش مصنوعی: این ابیات به این معناست که شوق و اشتیاق واقعی به حقیقت، همچون نوری است که می‌تواند مسیر را روشن کند، و در مقابل، از دشمنی که می‌خواهد این نور را خاموش کند، نباید ترسید.
هوش مصنوعی: هنر و ذوق واقعی مردان حق باعث می‌شود که آنها از خوشی‌ها و نعمت‌های زندگی بهره‌مند شوند و در عین حال، زیبایی و شکوه را در دنیای خود حفظ کنند.
هوش مصنوعی: نور هرچند که ثابت و بی‌حرکت به نظر می‌رسد، اما راه‌رو و مسافر واقعی میداند که در حال حرکت و پیشرفت است.
هوش مصنوعی: این موضوع باعث آسیب به تو می‌شود و آن چیزی که باعث ایجاد آرامش یا نفعی برای تو است، آن را از تو می‌گیرد و به تو می‌سازد.
هوش مصنوعی: این دو چیز نشان از ویژگی‌های مختلف دارند؛ یکی بینایی را به انسان می‌دهد و دیگری آن را از او می‌گیرد. یکی باعث می‌شود که فرد ناتوان شود و دیگری قدرت و توانایی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: این زندگی آخرت، برای برخی پر از نعمت و خوشبختی خواهد بود، در حالی که برخی دیگر به عذاب و دردسر در عمق جهنم خواهند افتاد.
هوش مصنوعی: این موضوع پایانی ندارد، بنابراین به گفتارهایی که به اصلاح دین کمک میکنند، بپردازید.
هوش مصنوعی: او با خشم اعلام کرد که این گروه بدخواه پر از کینه و حسد هستند.
هوش مصنوعی: به جای محبت و لطف، با دشمنی و کینه‌ورزی روبرو می‌شویم.
هوش مصنوعی: دست آنها به یقین به ما نمی‌رسد و سنگی که از زمین برمی‌دارند، به آسمان نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: مردان به خوبی از کوری و نادانی خود آگاه نیستند و همین باعث می‌شود که به جای اصلاح خود، به خود آسیب بزنند.
هوش مصنوعی: زخم‌هایی که بر این بدن ناپایدار وارد می‌شود، نشان‌دهندهٔ آلام و دردهای افراد نجیب و با روح مستقل است.
هوش مصنوعی: از آن رود، جسم و از این رود، دل و جان می‌آید؛ از آن رود، مال و از این، ایمان به دست می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.