|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به شخصی اشاره می‌کند که با رفتنش، آتش حسرت و ناراحتی را در دل دیگران روشن کرده است. او بدون وداع و خداحافظی سفر کرده و این باعث درد و رنج یارانش شده است. شاعر از این می‌پرسد که این روش جدایی را از که آموخته است، چرا که اگر از دوستان بدی دیده، چرا آن‌ها را ترک کرده است. او همچنین به دل خود می‌گوید که چطور صبر را از کجا آموخته، در حالی که بی‌وجود آن شخص، صبر دشوار است. در نهایت، شاعر به شدت از عذاب و سوختگی وجودش سخن می‌گوید، به گونه‌ای که آتش دلش خانمان دیگران را نیز می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: تو آتش عشقی در دل ما روشن کردی و رفتی، و ما در حسرت آن عشق در آتش اندوه خود می‌سوزیم.
هوش مصنوعی: بدون خداحافظی از دوستانت سفر را آغاز کردی، چه کسی به تو این شیوه و رفتار را یاد داد؟
هوش مصنوعی: اگر از دوستان بدی دیدی، پس چرا چشم خود را از دیدن دوستان خوب بسته‌ای؟
هوش مصنوعی: ای دل، تو در غیاب او صبر را چگونه یاد گرفتی که بی‌وجودش، صبر را بر خود تحمیل کرده‌ای؟
هوش مصنوعی: وحشی با شور و شوقی که از تو دارد، شعله‌ای به پا کرده که خانه و زندگی بسیاری را به آتش کشیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
صد هزاران ژنده بر هم دوختی
این چنین درزی ز که آموختی
ای که جان را بهر تن می‌سوختی
سوختی جان را و تن افروختی
آتش اندر بیشه خود افروختی
خون گِری اکنون که رختت سوختی
گفت چیزی از علوم آموختی
از کمال نفس هیچ اند و ختی
ای که جان را بهر تن می سوختی
سوختی جان را و تن افروختی
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.