|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر احساس تنهایی و بیکسی را به تصویر میکشد. او از نبود همدم و همراهی سخن میگوید و حسرتخوار دستانی است که نمیتواند به وصال برساندش. همچنین به حسرت و غمهایش اشاره کرده و از گلههایی که از دیگران دارد، اما نمیتواند بیان کند، صحبت میکند. در پایان، او نمیتواند آرامش یابد چون هیچ پناهی ندارد.
هوش مصنوعی: تنهایی و بیهمراهی را احساس میکنم، انگار در این دنیا هیچ کس را ندارم و این وضعیت مرا به شدت دچار افسردگی میکند.
هوش مصنوعی: میگویند که برای دستیابی به محبت و وصال تلاش کن، اما من به آن دسترسی ندارم.
هوش مصنوعی: من آرزویی دارم و نمیتوانم به آن دسترسی پیدا کنم، هرچند که نیستم و این آرزو را ندارم.
هوش مصنوعی: تو گفتی که از ما شکایتی نداری، اما من از تو شکایتی ندارم.
هوش مصنوعی: من به خواب راحت نمیروم تا زمانی که تکیهگاههایم پر از خار و خس نباشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
جز وصل تو ملتمس ندارم
غیر از تو زتو هوس ندارم
شبگرد بکوی تو ، چو بادم
اندیشه ز خار و خس ندارم
بیمم ز رقیب و پاسبان نیست
[...]
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.