گنجور » وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات

وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات »

شمارهٔ ۱

آه ، تا کی ز سفر باز نیایی؟ بازآ

اشتیاق تو مرا سوخت. کجایی؟ بازآ

شده نزدیک که هجران تو، ما را بکشد

گر همان بر سر خونریزی مایی، بازآ

کرده‌ای عهد که بازآیی و ما را بکشی

وقت آنست که لطفی بنمایی، بازآ

رفتی و باز نمی‌آیی و من بی‌تو به جان

جان من اینهمه بی‌رحم چرایی؟ بازآ

وحشی از جرم همین کز سر آن کو رفتی

گرچه مستوجب صد گونه جفایی، بازآ

نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی

حاشیه‌ها

با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

وزن:	فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری:	غزل
منبع اولیه:	ویکی‌درج
تعداد ابیات:	۵

خلاصه

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به معشوق خود ناله می‌کند و از او می‌خواهد که برگردد. او از اشتیاق و درد جدایی‌اش سخن می‌گوید و بارها از معشوق می‌خواهد که به وعده‌اش عمل کند و بازگردد. شاعر احساس می‌کند که جدایی او را به شدت آزار می‌دهد و با بی‌رحمی زمان، زندگی‌اش بی‌معنا شده است. او همچنین از تنهایی و عذاب خود ناشی از ترک معشوق سخن می‌گوید و به دنبال یک نشانه‌ای از محبت اوست.

برگردان به زبان ساده

# آه ، تا کی ز سفر باز نیایی؟ بازآ

اشتیاق تو مرا سوخت. کجایی؟ بازآ

آه تا کی از سفر بازنمیگردی پیش من؟ برگرد، زیرا اشتیاق من به تو همچون آتشی جانم را میسوزاند، کجا هستی بازگرد.

# شده نزدیک که هجران تو، ما را بکشد

گر همان بر سر خونریزی مایی، بازآ

چیزی نمانده که دوری تو من را به کشتن دهد، حتی اگر همچنان به عذاب و رنج من راضی هستی برگرد.

# کرده‌ای عهد که بازآیی و ما را بکشی

وقت آنست که لطفی بنمایی، بازآ

پیمان بسته ای که بازگردی و من را بکشی، اکنون زمان آن رسیده که این لطف را به من بنمایی و بازگردی(دوری یار انقدر سخت است که شاعر میخواهد برگردد حتی اگر برای کشتن او بیاید)

# رفتی و باز نمی‌آیی و من بی‌تو به جان

جان من اینهمه بی‌رحم چرایی؟ بازآ

هوش مصنوعی: تو رفتی و برنمی‌گردی، اما من بدون تو چه سختی‌ها را تحمل می‌کنم. چرا اینقدر بی‌رحم هستی؟ لطفاً برگرد.

# وحشی از جرم همین کز سر آن کو رفتی

گرچه مستوجب صد گونه جفایی، بازآ

هوش مصنوعی: اگرچه به دلیل اشتباهی که کردی سزاوار تنبیه‌های متعدد هستی، اما به خاطر محبت و دوستی، بازگرد.

رونوشت متن رونوشت نشانی نمای مشابه کتابهای چاپی (فقط رایانه)

حاشیه‌ها

حاشیه‌ها

پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی

راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور

حاشیه‌ها

غزل شماره 1 به خوانش سجاد شیربهار
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.

غزل ۱ به خوانش عندلیب

شمارهٔ ۱ به خوانش محمدرضا خوشدل

شمارهٔ ۱ به خوانش فاطمه زندی

شمارهٔ ۱ به خوانش کیوان عاروان

فعال یا غیرفعال‌سازی قفل متن روی خوانش من بخوانم

حاشیه‌ها

پیشنهاد مشق شعر

حاشیه‌ها

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه

حاشیه‌ها

حاشیه‌ها

حاشیه‌ها

تا به حال ۳۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...

داود در ‫۱۷ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۱۶:۳۸ نوشته:

سلام.فکر میکنم در بیت آخر از نظر املائی اشتباهی رخ داده که صحیح آن اینست:گر چه مستوجب صد گونه جفائی بازآ
---
پاسخ: مصرع مذکور مطابق نظر شما تغییر کرد به این ترتیب که اشتباه املایی احتمالی «سد» با «صد» جایگزین شد.

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	همرسانی متن شعر جاری در گنجور
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

ورود به گنجور

شمارهٔ ۱