|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان سختی‌ها و دغدغه‌های زندگی پرداخته است. شاعر از فشارهای اجتماعی و اقتصادی صحبت می‌کند که باعث شده‌اند او و دیگران دائماً در تلاش برای تأمین معیشت باشند و از زندگی واقعی لذت نبرند. در نهایت، احساس می‌کند که زندگی و فکر دائمی به معیشت، او را به مرگ نزدیک کرده است.
هوش مصنوعی: در میان مردم، بندگی و خدمت ما را از بین برد، چرا که در هر جا به دنبال نان و معاش می‌دویدیم و این تلاش سخت، زندگی ما را نابود کرد.
هوش مصنوعی: ای مرگ، درنگ کن! ما هرگز از دغدغه‌های مالی و معاش خود آرام نمی‌گیریم. زندگی به قدری ما را خسته کرده که گویی تنها با آمدن تو می‌توانیم از این گرفتاری‌ها رهایی یابیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.