وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش
ناخن بهمزند ز دو ابرو اشارتش
شاید که در لباس رسد از لبش بکام
پنهان شده است معنی از آن در عبارتش
گردیده خاطرم چو قدمگاه یاد او
غمها از آن کنند تلاش زیارتش
دل خانه شکسته ز بار وجود تست
باشد خراب ساختن خود، عمارتش
واعظ نبود با خبر از زخم تیغ دوست
مرهم چه خوب کرد که داد این بشارتش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات عمیق خود نسبت به معشوق اشاره می‌کند و از عشق و درد ناشی از آن سخن می‌گوید. او با تصویرسازی‌های زیبا، ظرایف و پیچیدگی‌های عشق را بیان کرده و از زخم‌هایی که از محبت به دلش وارد شده، یاد می‌کند. شاعر همچنین به نشانه‌های محبت (مانند ابرو و لب) اشاره می‌کند و می‌گوید که این نشانه‌ها ممکن است معنای پنهانی داشته باشند. در نهایت، او به نقش واعظ اشاره می‌کند که از درد و زخم عشق بی‌خبر است و درمان را در بیان عشق و احساست خود می‌بیند.
هوش مصنوعی: در زمان درگیری، جان و دل برای نجات از آسیب، ناخن‌ها را به نشانه اشاره به دو ابرو می‌زنند.
هوش مصنوعی: شاید آنچه که در دل دارد و به طور پنهانی احساس می‌کند، از طریق کلامش به گونه‌ای دیگر بیان شده باشد.
هوش مصنوعی: خاطرم به اندازه‌ای از یاد او پر شده که مانند جای پای اوست، غمها برای دیدن او دست به کار می‌شوند.
هوش مصنوعی: دل، که از وجود تو آسیب دیده و خراب شده است، را نمی‌توان با تخریب بیشتر، دوباره ساخت.
هوش مصنوعی: واعظی که از درد و زخم‌های ناشی از محبت و عشق آگاه نیست، چه خوب گفته که مژده‌ای به ما داده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.