واعظ قزوینی
»
دیوان اشعار
»
غزلیات
»
شمارهٔ ۳۹۵
مجموعهای کاملتر و معتبرتر از اشعار ترکی را در وبگاه مین سؤز خواهید یافت.
گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اولماق چاقیدور
یتدی بو طومار پایانه بوکولماق چاقیدور
دوندی آغزیدیش سیزلوقدان ئیلان سوراخنه
آغلا آغلا بو آغیز پیرله نه گولماق چاقیدور
گیتدی قوت دیزلردن اوتراق اولماق گرگ
چون بناسستالدی دیوار و نک تو کولماق چاقیدور
گوجلی یاقار قاریلوق قاری اسر غم صرصری
نیجه یوزچین دشمسون یوز قدبوزولماق چاقیدور
کس تعلق جسم خاکیدن بودور گلدی اجل
جان شیرینیم بوسوز گیچدین سوزولماق چاقیدور
روزگار ایلن مدارا قیل بیرایکی گون داخی
چوق چکشمه ای ای منیم عمرم اوزلماق چاقیدور
عمر گیچدی جان شیرینم گچنمه تلخکام
کام اوز دندن آل که بستاننک پوزولماق چاقیدور
خلق عالم ایچره واعظ چوق مکرر اولمشوز
باشه گل ای عمر باشلردن ساولماق چاقیدور
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری عمیق و تأملبرانگیز است که به موضوعات مرگ، گذر زمان و شکنندگی زندگی پرداخته است. شاعر از دشواریهای روزگار و زحمتهایی که انسان در طول زندگی متقبل میشود، سخن میگوید. احساساتی چون غم و اندوه، گریه، و تلاش برای کنار آمدن با حقیقت مرگ و ناپایداری عمر در این اشعار به وضوح حس میشود. در نهایت، شاعر به این نتیجه میرسد که زندگی با همه سختیها و تلخیهایش باید پذیرفته شود و انسان باید به فکر کاستن از رنجها و بهبود زندگی خود باشد.
هوش مصنوعی: آدمی را در دوراهی انتخاب قرار دادهاند که میان دو گزینه دچار سردرگمی شود. به نظر میرسد که این وضعیت همانند یک طومار به پایان رسیدهای است که نمیتوان از آن به آسانی خارج شد.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف حالتی میپردازد که گویی شخصی در حال دویدن و عبور از یک مسیر پرخطر است. در این شرایط، او احساس میکند که در دام زخمها و دردهای گذشته قرار گرفته و این زخمها همچنان او را آزار میدهند. شاید بتوان گفت که این شعر به مبارزه با یادها و دردهای گذشته اشاره دارد و نشاندهندهٔ تلاش فرد برای فرار از این احساسات است.
هوش مصنوعی: دیوارها به عنوان یک محافظ عمل میکنند و برای جلوگیری از ورود خطرات و تهدیدات باید مستحکم ساخته شوند. بنابراین، باید به جای ضعف، روی قدرت و ایستادگی تمرکز کنیم.
هوش مصنوعی: آدمی که غم و اندوه به جانش افتاده، مانند خورشیدی که در حال غروب است، در حال از دست دادن نور و حرارت خود است. غم او همچون طوفانی است که همه چیز را تحت تأثیر قرار میدهد و باعث میشود که احساس درماندگی کند.
هوش مصنوعی: کسی به جسم و خاک وابسته نیست و مرگ گلی است که جان شیرین ما را میگیرد. در این بین، سوختن و آتش گرفتن درد عجیبی است که ما را میخزد و میسوزاند.
هوش مصنوعی: این دنیا به گونهای است که گاهی انسان باید با سختیها و مشکلات کنار بیاید. من که در این زندگی با مشکلات فراوان روبرو شدهام، احساس میکنم که عمرم در حال گذر است و نمیخواهم بیشتر از این با ناملایمات مواجه شوم.
هوش مصنوعی: عمر من به پایان رسیده و شیرینی زندگیام را از دست دادهام. با دل تلخ، به یاد لذتها و خوشیها دندان میزنم، اما نمیخواهم احساسات منفی به من چیره شوند.
هوش مصنوعی: مردم در دنیا مانند واعظانی هستند که مدام نصیحت میکنند، اما گاهی اوقات باید به یاد داشته باشیم که زندگی کوتاه است و باید از زمان خود به بهترین شکل بهرهبرداری کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.