ای سر اله را تو سرپوش!
وی بادهٔ عشق را قدح نوش!
ای کز ز ره لطف و مهربانی!
پرورده پیمبرت در آغوش
ای فرش ز داغ تو عزادار!
وی عرش به ماتمت سیه پوش!
بی جرم سر تو شمر ببرید
با خنجر کین، ز گوش تا گوش
اطفال تو را کسی ز گریه
جز کعب سنان، نکرد خاموش
اصحاب تو از می شهادت
افتاده تمام مست و مدهوش
برند اگر که بندم از بند
یک دم نکنم تو را فراموش
ای یافته، سر خط شهادت
جان کرده فدا به راه امت
ای شاه بریده سر ز خنجر!
ای خسرو بی سپاه و لشگر!
عریان، تنت افتاده بر خاک
خاکت ز وفا کشیده در بر
لرزید زمین، به خود چو سیماب
آن دم که فتادی از تکاور
در ماتمت ای عزیز زهرا
افروخت چو شمع،قلب حیدر
ماهی صفت ای غریب مظلوم!
گشتی تو به بحر خون شناور
از آب لب تو تر نگردید
گردید محاسنت ز خون تر
خونت به زمین کربلا ریخت
زان رو شده تر تبش معطر
جبریل امین فکند بر خاک
از قتل تو تاج عزت از سر
در سوگ تو منکه سوگوارم
از دیده سرشک خون ببارم
ای جد تو مصطفی علی باب!
ای کشتهٔ تیغ و، تشنهٔ آب!
جسمت دو شب و سه روز افتاد
اندر بر آفتاب و مهتاب
خم شد کمرت ز مرگ اقوام
خون شد جگرت ز هجر احباب
لب تشنه تو جان سپردی اما
مرغ و دد و دام جمله سیراب
شد سرخ ز خون، به رنگ یاقوت
جسم تو که بود چون در ناب
اطفال تو را ز بیم دشمن
شب ها نرود به چشمشان خواب
اهل حرمت، ز ترس اعدا
لرزان تنشان، بسان سیماب
بی جرم سرت ز تن بریدند
جسم تو به خاک و خون کشیدند
ای قره عین شاه لولاک
فرزند رسول ایزد پاک
برید سرت ز تن، چو قاتل
عریان بدنت فکند بر خاک
از قتل تو ای عزیز زهرا!
شد شیر خدا حزین و غمناک
در روز شهادت تو شاها!
شد ناله خاکیان، بر افلاک
چون رفت سر تو بر سر نی
جبریل نمود جامه را چاک
افسوس که گشت شاد و مسرور
از کشتن تو یزید بی باک
در روز شمار قاتلانت
گویند چگونه ما عرفناک
شا ها! سرت از قفا بریدند
صد لعن، بر آن گروه ناپاک
«ترکی» ز غمت مدام خواند
این مرثیه را به چشم نمناک
گریم به سر بریدهٔ تو
یا جسم به خون تپیدهٔ تو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است درباره‌ی مصیبت و شهادت امام حسین (ع) در کربلا. شاعر با احساساتی عمیق از مظلومیت و جانفشانی امام در راه حق و نیکوکاری سخن می‌گوید. او به داغ و دردهایی که بر اهل بیت (ع) و خصوصاً بر حضرت زهرا (س) وارد شده، اشاره کرده و غمی عمیق را به تصویر می‌کشد. امام حسین، به عنوان یک شخصیت بزرگ و مظلوم، مورد ستایش قرار گرفته و شهادتش به عنوان نقطه‌ای از کمال و فداکاری در تاریخ اسلام وصف می‌شود. شاعر از سر و بدن بریده او و تأثیر آن بر زمین و آسمان می‌گوید و به تبعیت از غم و عزای اهل بیت (ع) و جامعه واکنش نشان می‌دهد. در نهایت، او عواطف خود را با ناله و گریه برای شهدای کربلا ابراز می‌کند و بر ظلمی که به او و خاندانش روا شده، تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: ای سر، تو نگهبان راز الهی هستی! ای کسی که جام عشق را می‌نوشی!
هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر لطف و محبت خودت، در آغوش پیمبر پرورش یافته‌ای!
هوش مصنوعی: ای فرش زمین به خاطر غم تو غمگین است! ای آسمان، به خاطر عزا و ماتم تو، لباس سیاه به تن کرده است!
هوش مصنوعی: بی‌هیچ گناهی، سر تو را با خنجر ترو خشمی از گوش تا گوش می‌زنند.
هوش مصنوعی: کسی غیر از کعب سنان نتوانسته است صدای گریه کودکان تو را خاموش کند.
هوش مصنوعی: دوستان تو به قدری از نوشیدن شراب معرفت غرق شده‌اند که کاملاً مست و سرمست هستند و از خود بی‌خود شده‌اند.
هوش مصنوعی: اگر چه من در این لحظه از تو دور شوم، هرگز تو را فراموش نخواهم کرد.
هوش مصنوعی: ای کسی که حقیقت را یافته‌ای، جان خود را در راه ملت فدای شهادت می‌کنی.
هوش مصنوعی: ای پادشاهی که با خنجر سر بریده‌ای! ای فرمانروا که بدون سپاه و لشکر هستی!
هوش مصنوعی: بدن بی‌پوشش تو بر زمین افتاده و وفا در آغوش تو را به خاک سپرده است.
هوش مصنوعی: زمین در آن لحظه به لرزه درآمد، مانند جیوه‌ای که به خاطر افتادن چیزی به خود می‌چرخد و نوسان می‌کند.
هوش مصنوعی: ای عزیز، در غم تو مانند شمعی که روشن شده است، دل حیدر (علی) شعله‌ور است.
هوش مصنوعی: اے غریبی که مانند ماهی هستی! در دریایی از خون سرگردان شده‌ای.
هوش مصنوعی: آب لب تو بر من تأثیری نمی‌گذارد، اما ریش‌هایم از خونم در حال تر شدن هستند.
هوش مصنوعی: خون تو بر خاک کربلا ریخته شده و به همین دلیل، هوا پر از بوی خوش و عطر تو شده است.
هوش مصنوعی: فرشته‌ای که پیام‌آور است، به خاطر قتل تو، تاج افتخار را بر زمین نهاد.
هوش مصنوعی: در غم تو، من که در حال عزاداری‌ام، از چشمانم اشک‌های خونین می‌ریزد.
هوش مصنوعی: ای پدربزرگ تو، پیامبر خدا، علی! ای که به شمشیر کشته شدی و عاشق آب هستی!
هوش مصنوعی: بدنت برای دو شب و سه روز در زیر نور آفتاب و ماه افتاده است.
هوش مصنوعی: به خاطر مرگ بستگان و عزیزان، دل‌تان به شدت آزرده و غمگین شده است.
هوش مصنوعی: تو با تشنگی جان دادی، اما همه‌ی پرندگان و حیوانات و دام‌ها تشنه‌ای تو را پر آب کردند و سیراب بودند.
هوش مصنوعی: جسم تو که زمانی مانند دُر و خالص بود، اکنون به رنگ یاقوت سرخ و از خون آغشته شده است.
هوش مصنوعی: بچه‌های تو به خاطر ترس از دشمن، شب‌ها نمی‌توانند بخوابند.
هوش مصنوعی: افراد محترم و با شخصیت، به خاطر ترس از دشمنان، مانند جیوه دچار لرز هستند.
هوش مصنوعی: بدون اینکه مرتکب گناهی شده باشی، سر تو را از بدنت جدا کردند و جسم تو را به خاک و خون آغشته کردند.
هوش مصنوعی: ای چشمان سیاه، فرزند رسول خدا، با محبت و زیبایی خاصی که داری، جلوه‌گر هستی.
هوش مصنوعی: سر از تن جدا کن و مانند قاتلی عریان، بدن خود را بر روی زمین بیفکن.
هوش مصنوعی: از مرگ تو ای عزیز دختر پیامبر، شیر خدا (علی) غمگین و افسرده شد.
هوش مصنوعی: در روزی که تو به شهادت رسیدی، زمین و آسمان پر از ناله و گریه مردم شد.
هوش مصنوعی: زمانی که سر تو به سوی آسمان رفت، جبرئیل جامه‌اش را از شدت شادی پاره کرد.
هوش مصنوعی: متأسفانه یزید، بی‌شرم و بی‌درد، با کشتن تو به شادی و شگفتی رسید.
هوش مصنوعی: اگر روزی به شمارش کشته‌هایت بپردازند، باید بگویند که تو را چگونه شناخته‌ایم.
هوش مصنوعی: ای بزرگان! در پشت سرتان را بریدند و بارها بر آن گروه ناپاک عذاب می‌فرستم.
هوش مصنوعی: غم تو همواره در دل این ترکیه‌ای طنین‌انداز است و او در حالی که چشمانش پر از اشک است، این مرثیه را می‌خواند.
هوش مصنوعی: من به خاطر سر بریدهٔ تو یا جسمت که به خون آغشته شده است گریه می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.