|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به اهمیت خیال و تفکر مثبت اشاره می‌کند و می‌گوید که خیال می‌تواند کدورت‌ها را از دل دور کند. همچنین، او می‌افزاید که حتی اگر ظاهری شاد داشته باشیم، اگر درون‌مان غمگین باشد، سودی نخواهد داشت. و در نهایت، به آشفتگی‌های زندگی اشاره می‌کند که تحت تأثیر منبعی قرار دارند و هرچه بهتر باشد، هم‌چنان آلودگی‌هایی وجود دارد.
هوش مصنوعی: تصویر زیبایی که از دلش به یاد می‌آورد، قادر نیست غبار کدورت را از دل بزداید. بنابراین، چه فایده‌ای دارد که با صورت شادی، کاخی پر از غم را تزئین کنیم؟
هوش مصنوعی: جهان متلاطم و پر از تغییرات است، اما هر چه به منبع اصلی برگردیم، تنها چیزی که به ما می‌رسد، همان چیزی است که از آن سرچشمه می‌گیرد. پس اگر منبع، آب زلال و خالص باشد، ما هم نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که آب کثیف و گل آلود دریافت کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اشک کواکب نگر چرخ غم اندود را
گریه فراوان بود خانه پردود را
صبر گوارا کند هرچه ترا ناخوشست
ساعتی از کف بنه آب گل آلود را
بی نمکیهای دهر کار بجائی رساند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.