|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفهوم خدا و ارتباط انسان با او میپردازد. شاعر به نقش و زیباییهای خدا اشاره میکند و میگوید که جمال و زیباییهای الهی را نمیتوان با چشم دید و از دست داده است. او همچنین به ساقی (نماد عشق و حقیقت) اشاره میکند و میگوید که از موهای او رنگی نمیتوان ساخته، و رنگ لعل نیز به سبب بادهای از خدا به وجود آمده است. در نهایت، شاعر بیان میکند که هیچکس نمیتواند در روز قیامت از خدا حساب بخواهد، زیرا او در این دنیا به ما چیزهایی نداده است که نیاز به حساب کشی پیدا کنیم.
هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی و نقش چهرهات را میبینم، مانند اینکه خداوند دستش را به سوی من گشوده، اینقدر دلربا و جاذب است که من تمام دل و وجودم را از دست میدهم.
هوش مصنوعی: ساقی به خاطر وجودش در اینجا موجودی خاص و بیهمتا است. او به قدری زیباست که نمیتوان او را در قالبی محدود کرد. تا زمانی که قلمی برای توصیف زیباییاش نیامده، رنگی که بر پای تو نشسته، بیانگر لذت و خوشی از شراب خداوند است.
هوش مصنوعی: هیچکس نمیتواند در روز حساب، از ما چیزی بگیرد؛ زیرا آنچه خداوند در این دنیا به ما نداده، حسابش با خود اوست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.