گنجور

برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.

ورود به گنجور

 
طغرای مشهدی
طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات »

شمارهٔ ۲۰۷

آسوده دلی بر من بیتاب حرام است

بر روز سیاهم شب مهتاب حرام است

پروانه شب از بستر آرام گریزد

تا شمع نیاسوده، برو خواب حرام است

من همچو سبو، دست گرفتم به در گوش

آن روز که گفتند می ناب حرام است

کام طلب از چشمه و جو تر نتوان کرد

تا لب به محیطی نرسد، آب حرام است

ما تهمت آرام، به دشمن نپسندیم

در ملت ما، کشتن سیماب حرام است