گنجور » شعرهای با وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) و حروف روی یدن

خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷

می خوردن و گرد نیکوان گردیدنبه زانکه بزرق زاهدی ورزیدن
گر عاشق و مست دوزخی خواهد بودپس روی بهشت کس نخواهد دیدن

ای عادت تو خشم و جفا ورزیدنوز چشم تو شاید این سخن پرسیدن
زینگونه که ابروی تو با چشم خوش استاو را ز چه رو نمیتواند دیدن

چون غنچه خراب گردم از خندیدن
پژمردگی‌ام چو گل بود در چیدن
از تابش دل، تن ضعیفم شده است
این رشته زبون‌تر شود از تابیدن

در منزل او وقت خبر پرسیدن
خون شد دلم از بانگ صدا بشنیدن
گفتم که کجا توان مر او را دیدن
گفتا که کجا توان مر او را دیدن