هر طوطیکی سبز قبایی دارد

هر طاووسی دراز پایی دارد

هر فاخته‌ای ساخته نایی دارد

هر بلبلکی زیر و ستایی دارد

معشوق من امشبی وفایی دارد

کارم ز وصال او نوایی دارد

ای صبح دمی نفس مزن بهر خدا

کآیینه طبع من صفایی دارد

هر دل که هوای آشنائی دارد

همچون رخ فرخش صفائی دارد

سودای من از طره مشکین ویست

کو ته چکنم دراز نائی دارد

دل باز هوای آشنائی دارد

انصاف بده که خوش هوائی دارد

از فکر رخش ز شام تا وقت سحر

همچون رخ فرخش صفائی دارد

دل با رخ دلبری صفائی دارد

کو هر نفسی میل به جائی دارد

شرح شب هجران و پریشانی ما

چون زلف بتان دراز نائی دارد

مرغ دل سرگشته هوایی دارد

امشب هوس هوای جایی دارد

گفتم که مرو بر سر کویش ای دل

چون شاه فراغت از گدایی دارد

جان در غمت از جهان جدائی دارد

سر در رهت آرزوی پائی دارد

دل وصل تو میخواست قضا گفت آری

این جغد کنون سر همائی دارد

در صبر اگرچه دل رسایی دارد

با جور فلک چه آشنایی دارد

چون سنگ به او رسد، یقین می شکند

هرچند که شیشه مومیایی دارد

غالب هر پرده ای نوایی دارد

هر گوشه ای از دهر فضایی دارد

برچید به پست از دماغم یکسر

بنگاله شگرف آب و هوایی دارد

جان در غمت از جهان جدایی دارد

سر در رهت آرزوی پایی دارد

دل وصل تو می‌خواست، قضا گفت آری

این جغد کنون سرِ همایی دارد

شمع ارچه چو من داغ جدایی دارد

با گریه و سوز آشنایی دارد

جان در غمت از جهان جدایی دارد

سر در رهت آرزوی پایی دارد

این خانه دگر چو نی نوایی دارد

وز راز درون به سر هوایی دارد

یکسان نبود وضع سیاست دایم

هر روز سیاست اقتضایی دارد