ای حقه ی نقد جان بر طاق دو ابرویت

وی حلقه ی جان و دل پیرامن گیسویت

تشویش خردمندان از باد صبا بودی

گر هیچ گذر کردی بر سلسله ی مویت

از پیرهن یوسف تا بیش نگوید کس

[...]

ای ترک کمان ابرو، من کشته ابرویت

ملک همه چین و هند، ندهم به یکی مویت

وقتی به طفیل گوی بنواز سرم آخر

تا چند به هر زخمی حسرت خورم از کویت

گفتی که بدین سودا غمناک چه می گردی

[...]

مائیم و دلی پر خون بر خاک سر کویت

غمگین بهمه رونی در آرزوی رویت

تو سروی و ما چون آب آورده به پایت سر

می ماند و ما نشه بز خاک سر کویت

راضیم بدشنامی گر باد کئی ورنه

[...]

ای قبله حق‌جویان محراب دو ابرویت

روی دل مشتاقان از هر طرفی سویت

نه گنبدگردون را پر کرده هیاهویت

در دیر و حرم مجنون بر سلسله مویت