کاش آنکه بر آمیخت به مهرش گل ما را

میداد به بی مهری او خو دل ما را

بر خاک نگارد خط بی جرمی مقتول

خونی که ز شمشیر چکد قاتل ما را

در آینه بین آن رخ مطبوع که شاید

[...]

سوسن به زبان طعنه زد آهوی خطا را

زان رفت به صحرا

زنجیر بود هر سر مو پای جنون را

زان زلف مطرا!

من نیز یکی، حرف بگفتم وکلا را

در مجلس شورا

تا این که در این دوره بدیدم وکلا را

در مجلس شورا

ویران شده، شد دزدگه، آن بنگه کسرا!

وین مجلس شورا