دندان یکی سخت شده در دل مرطخ

خرطوم یکی حلقه شده گرد ثریا

در ملک برو هیچ کس نیست برابر

سودا چه پزی بیهده؟ طوبی و سپیدار!

صد روح درآویخته از دامن قرطه

صد روز برانگیخته از گوشه شب پوش

گر چرخ‌فلک خصم تو باشد تو به حجت

با چرخ بکوشی به همه حال و برآیی