ای بخت، شب تیرهٔ غم را سحر آمد

بردار سر از خواب که خورشید برآمد

باد سحر از صبح صفا مژده رسانید

آخر شب یلدای کدورت به سر آمد

ایّام که بر روی کسی در نگشادی

[...]

ای قافله‌سالار، غمت راه عدم را

وی سلسله جنبان خم زلف تو ستم را

افسونگر عشق تو ندانم به چه حکمت

سرمایهٔ آسوده‌دلی کرده الم را

هرگه گذری از در بتخانه خرامان

[...]