ای سرو گل اندام من، ای نخل برومند؛

ای تلخ کن کام من، ای ماه شکر خند

ای مرغ دلم فاخته و، نخل قدت سرو؛

وی طایر روحم مگس و، شهد لبت قند

ای روی تو باغی، که جهان کرده معطر؛

[...]

ای باد شمالت چو گل آورده ببر بر

لرزان ز نهالت دل هر برگ ببر بر

از غیرت دندانت و، از خجلت رویت؛

لؤلؤست ببحر اندر و، لاله است ببر بر!

از درج درت، طعنه زند لعل بیاقوت؛

[...]

من کیستم، آن درد کش صاف ضمیرم؛

کز لای خم و رشحه ی خمر است خمیرم!

در جرگه ی ارباب هنر، نیست مثالم؛

در حلقه ی اصحاب نظر، نیست نظیرم

در خرقه ی مجنون که بود پوست، پلاسم؛

[...]