آتش فکنی یکسره در خرمن هستی

روزی ز پس پرده اگر رخ بنمائی

پر عنبر سارا کنی این حقه گردون

گر یک گره از طره مشکین بگشائی

مفتی بخورد مال یتیمان شهر و باز

بیچاره ناله از کمی اشتها کند

این مدعیان در طلبش بی خبرانند

کان را که خبر شد خبری باز نیامد

زهر عاشق رموز عشق مشنو سر عشق

گل ز مرغان چمن باید شنید از عندلیب

سر حب ازلی در همه اشیا ساری است

ورنه بر گل نزدی بلبل بیدل فریاد

من خاک ره آنکه ره کوی تو پوید

من کشته آن دل که گرفتار تو باشد

ما را هوس انجمنی نیست که عشاق

جز خلوت و در دل گله از یار نخواهند

ما سر نکشیم از قدم یار صفایی

تیغ آید اگر در قدم او بسر ما