ای دل، برِ دوست تحفه جز جان نبری

دردت چو دهند نام درمان نبری

بی درد ز درد دوست نالان گشتی

خاموش که عِرض دردمندان نبری

گر آنچه بگفته‌ای به پایان نبری

گر شیر شوی زدست ما جان نبری

گر آنچ بگفتۀ بپایان نبری

گر شیر شوی ز دست ما جان نبری

آن روی چرا به بت‌پرستان نبری

جلوه نکنی کفر ز دلشان نبری‌

بر درگهِ دوست تحفه جز جان نبری

دردت چو دهند نام درمان نبری

بی درد ز درد دوست نالان گشتی

خاموش که عرض دردمندان نبری