گنجور

 
۱
۲
 

خواجه عبدالله انصاری » رباعیات شیخ انصاری (نقل از کشف الاسرار و انوارالتحقیق) » شمارهٔ ۶۸

 

از باد صبا خسته شود رخسارش

چون آینه کز نفس رسد زنگارش

زان ترسم اگر برهنه دارد یارش

تیزی نظر خلق کند از کارش

۲ بیت
خواجه عبدالله انصاری
 

مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۰۸

 

من تازه‌گلی که او نباشد خارش

یا بلبل خوش‌گو که بود غمخوارش

بازی که سر دست شهان جاش بود

در دام تو افتاد نکو می‌دارش

۲ بیت
مهستی گنجوی
 

مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۹۳

 

آن تازه گلم من که نباشد خارش

با بلبل خوشگوی بود غمخوارش

بازی که سر دست شهان جایش بود

در دام تو افتاد نکو میدارش

۲ بیت
مهستی گنجوی
 

میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۸۴- سورة الانشقاق و یقال سورة الکدح - مکیة » النوبة الثالثة

 

از باد صبا خسته شود رخسارش

چون آینه کز نفس رسد زنگارش‌

زان ترسم اگر برهنه دارد یارش

تیزی نظر خلق کند از کارش‌

۲ بیت
میبدی
 

باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸

 

کو دل که بداند نفسی اسرارش

کو گوش که بشنود دمی گفتارش

معشوق جمال می‌نماید شب و روز

کو دیده که بر خورد از آن دیدارش

۲ بیت
باباافضل کاشانی
 

عطار » مختارنامه » باب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ ب‍یحوصله و معانی كه تعلّق به » شمارهٔ ۵

 

کو دل که بداند نفسی اسرارش

کو گوش که بشنود دمی گفتارش

آن ماه جمال مینماید شب و روز

کو دیده که تا برخورد از دیدارش

۲ بیت
عطار
 

اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹۸ - الاسرار

 

هر دل که خبردار شد از اسرارش

گر نور بود سوخته شد در نارش

گر شبه سلامتی کسی را بینی

زان است که او بی خبر است از کارش

۲ بیت
اوحدالدین کرمانی
 

اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹۹ - الاسرار

 

کو دل که بگوید نفسی اسرارش

کو گوش که بشنود دمی گفتارش

معشوقه جمال می نماید شب و روز

کو دیده که تا برخورد از دیدارش

۲ بیت
اوحدالدین کرمانی
 

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۹

 

چون رنگ بدزدید گل از رخسارش

آویخت صبا چو خونیان بردارش

بسیار بگفت بلبل اندر کارش

تا بو که صبا بجان دهد زنهارش

۲ بیت
کمال‌الدین اسماعیل
 

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۹۳

 

آندیده که هست عاشق گلزارش

مشغول کجا کند سر هر خارش

گر راست بود یار دهد پرگارش

ور کژ نگردد راست نیاید کارش

۲ بیت
مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲۵

 

بر من بگریست نرگس خمارش

تا خیره شدم ز گریهٔ بسیارش

گر نرگس او به سرمه آلوده بدی

آلوده شدی ز سرمه‌ها رخسارش

۲ بیت
مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳۱

 

چون رنگ بدزدید گل از رخسارش

آویخت صبا چو رهزنان بردارش

بسیار بگفت بلبل و سود نداشت

تا بو که صباا به جان دهد زنهارش

۲ بیت
مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳۹

 

رفت آنکه نبود کس به خوبی یارش

بی‌آنکه دلم سیر شد از دیدارش

او رفت و نماند در دلم تیمارش

آری برود گل و بماند خارش

۲ بیت
مولانا
 

مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۶

 

سبحان لله قد و خط و رخسارش

وان ابرو و چشم و لب شکر بارش

گوئی که به التماس من صورت کرد

نقاش قضا به مستطر و پرگارش

۲ بیت
مجد همگر
 

جلال عضد » دیوان اشعار » رباعیّات » شمارهٔ ۳۳

 

زلف تو که شب رَوی ست دایم کارش

گه دزد نهند نام و گه عیّارش

مگذار کزین سان به سر خود گردد

دربندش کن و به خود فرو مگذارش

۲ بیت
جلال عضد
 

جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۱

 

من دل به تو داده ام نکو می دارش

زنهار که بیش از این مکن آزارش

بر دلشده رحم کن تو ای دوست چو نیست

جز لطف تو ای دوست کسی غمخوارش

۲ بیت
جهان ملک خاتون
 

شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰

 

کو دل که بداند نفسی اسرارش

کو گوش که بشنود ز من گفتارش

معشوق جمال می نماید شب و روز

کو دیده که تا برخورد از دیدارش

۲ بیت
شاه نعمت‌الله ولی
 

فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۶۶

 

سروی که شدم ربوده رفتارش

آشفته خط و طره طرارش

نخلیست که سنبل است و ریحان برگش

لعلیست که گل و غنچه خندان بارش

۲ بیت
فضولی
 

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۳

 

بر خواجه ببین و قامت و رفتارش

وان صعوه که شد بینی او منقارش

بالاپوش است در حقیقت او را

چون بال مگس، علاقه ی دستارش

۲ بیت
سلیم تهرانی
 

سعیدا » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۴

 

لعنت بر نفس ما و بر کردارش

بر مطلب و بر مقاصد بسیارش

دایم به خدا خدا منم می گوید

کو مرد خدایی که برد بر دارش

۲ بیت
سعیدا
 
 
۱
۲
 
تعداد کل نتایج: ۲۴