ای چشم و چراغ آفرینش

رنگین گل باغ آفرینش

از رایحه بهار خلقت

گلدسته دماغ آفرینش

از باده حقشناسی تو

[...]

ای کرده ز یاد ما فراموش

حیف است مکن وفا فراموش

با حرف تو حرفها اراجیف

با یاد تو یادها فراموش

یکبار به سوی خود نگاهی

[...]

تا از دل و دین جدا نگشتیم

با درد تو آشنا نگشتیم

بتخانه و مسجد و خرابات

ما در طلبت کجا نگشتیم

آیینه آفتاب بودیم

[...]

طفل است و بدخو جوید بهانه

در عشق دارد ما را فسانه

مانند قمری سر بر نکردیم

بی حلقه دام از آشیانه

هرکس به نوعی دارد فغانی

[...]

داریم بر تو احترامی

دیدیم جواب از سلامی

گر باده سبو سبو نباشد

دریاب مرا به نیم جانی

ناکامی دهر قسمت ماست

[...]

به استقبال مژگان سیاهی

نگاهم می رود هر دم به راهی

چه می کردیم با چندین خجالت

اگر بودی زبان عذرخواهی

دل است آیینه روز و شب ما

[...]

محشر نمک از غبار ما داشت

دیوانگی انتظار ما داشت

با دانه و دام راز می گفت

صیاد سر شکار ما داشت

از بیخبری خبر گرفتیم

[...]

بوی گل و رنگ لاله دارد

روی مه و خوی هاله دارد

با حکم روان چه می توان کرد

بر گریه برات ناله دارد

هر خار که از چمن برآید

بهر دل زار من برآید

راز خطت از نگفتنی هاست

این سبزه کی از دمن برآید

بیتابی ناله خموشی است

[...]

ساقی سحر است شبچراغی

تعمیر خرابه دماغی

یادش چقدر بها دارد

هر ناله ما کلید باغی