صبح است کمانکش اختران را

آتش زده آب پیکران را

هنگام صبوح موکب صبح

هنگامه دریده اختران را

بر صرع ستارگان دم صبح

[...]

ای رای تو صیقل اختران را

افسر توئی افسر سران را

خاک در تو به عرض مصحف

جای قسم است داوران را

هر هفته ز تیغ تو عطیت

[...]

آتش زده ایم اختران را

افروخته شمع خاوران را

پرورده، در آستین مژگان

اشکم، دریای بی کران را

از محشر داغ سینهٔ من

[...]

بحری ست محیط غم که در خون

یازد نفس شناوران را

چون بیضه شکسته، صعوهٔ عشق

پرواز عقاب شهپران را

آن غنچه دهان که شرم لعلش

[...]