ای شمس دین بنام و بنواز تو ابر به

جامه ات کفن نکوتر و جانت به قبر به

از صوت و صورت تو هزاران هزار بار

غرنده ابر بهتر و درنده ببر به

هرچند مؤمنی چو نداری سخاوتی

[...]

از امت مسیح نبی راهب از تو به

وز امت کلیم نبی از تو جبر به

گردن سطبر کردی از سیم این و آن

با سیلی و مصادره گردن ستبر به

گوئی که صبر کن صلت من بتو رسد

[...]

ای سوز نیک چون پسر خواجه کلاخی

با زرق و لباسات و فسون و در ودوزی

سال تو بپنجاه و یک آمد که یکی روز

مرایر ترا تنگ نیامد در روزی

داماد خر خواجه بدی پیش بسی سال

[...]

فریاد من همیشه از این ایر کافر است

ایر است و با عذاب است و سنگر است

وصفش ترا بگویم اگر خورده نیستی

ور خورده ای صفات وی از منت باور است

کور و کر و دراز و سطبر است و سرنگون

سرگرد و بن قوی و سیه پوش و احمر است

 طناز و پر هراس و چو پستانست در لباس

کناس و دیر آس و میانش رگ آور است

نامش قضیب و خوره و کالم بدان و ایر

[...]

حجام زاده کودک پیروز شد چنانک

این را کریم بندیم آن را رها کنیم

بیرون شد از دو گوش وی آواز مادرش

با طبل و میش که هان کارها کنیم

با دو شکار بست نظامی دل و هوس

فتراک او نه بیند بی صید هیچ کس

گشته است بر شکار چنان دست او قوی

کز کوه خود همی برباید همی مگس

عمری بخدمت تو بدادم بطبع دل

از خدمتت نگشتم چون زن زایر سیر

چون ایر گشته ای ای بحق بنده سست رای

ایر سحاب اگر چه شود می بپای دیر

بی نان و جامه ایر کند خدمت ای پسر

[...]

صمصامک از هجایم در شهر کاغ کرد

گوئی که ارسکوره . . . هی خورده راغ کرد

مالیخ کاس پخته به اندر دماغ خورد

زان کاج بار خود را گنده دماغ کرد

اندر پلاس گوشه صیاد ساده گیر

[...]

سالار لولیان را گفتم برای خرد

از میخ هجو من خر خمخانه را بدرد

گفتا که میخ هجو تو . . . ون خوار آنخرست

. . . ون ما چی خاردان بره کش حرب فشرد

خر فرد بود میره با سهل دیلمی

[...]

خمخانه را حلال بگفتن بود محال

کان بست ریش لاشه خر بی جل و جوال

هست از سفال جامه نیلی برآمده

اندر سفال جامه نیلی بود حلال