شاهسوار صف هیجا علی

واقف اسرار خفیّ و جلی

حاصل عمرم همه بی حاصلی

غافلی و غافلی و غافلی

این چه نشاطست کزو خوشدلی

غافلی از خود که ز خود غافلی

بیشتر از مرتبهٔ عاقلی

غافلی‌ای بود و خوش آن غافلی

مردِ سپاهی و به این کم دلی!

بچّه به این جاهلی و کاهلی!

عشق که نَبوَد به تو، تنها گلی

عشق که شد، هم گل و هم بلبلی

خواجهٔ دنیا طلب کاهلی

مست خرافت ز خدا غافلی

خواجهٔ مقبل که ز خود غافلی

خواجه نه‌ای بندهٔ نامقبلی