مهمان تو خواهم آمدن جانانا

متواریک وز حاسدان پنهانا

خالی کن خانه وز پسِ مهمان‌آ

باما کس را بخانه در منشانا

ما و همین دوغ وا و ترب و ترینه

پختۀ امروز یا ز باقی دینه

عز ولایت بذل عزل نیرزد

گرچه ترا نور حاج تا به مدینه

کار همه راست شد چنانک بباید

حالت شادیست شاد باشی شاید

انده و اندیشه را دراز چه داری

دولت تو خود همان کند که بباید

رایِ وزیران ترا بکار نیاید

[...]

خوبتر اندر جهان ازین چه بود کار

دوست بر دوست رفت و یار بر یار

آن همه اندوه بودو این همه شادی

آن همه گفتار بود و این همه کردار