شکافد تیزی آبش زمین را

چو آب تیز خنجر مرد کین را

بسا زاهد چو من سوده جبین را

کزان فتنه بپردازی زمین را

درآمد در رحم میدان کین را

هژبر آسمان ماه زمین را

به غیرت کارفرما گشت کین را

که بر هم می زنم این سرزمین را

ز آبش آبرو باشد زمین را

ز خاکش سرفرازی مشک چین را

ز کوه قاف برده آفرین را

شکسته گردن گاو زمین را

نموده حفظ خرمن های دین را

از آن آتش مصون دین مبین را

به بالا زد روانی آستین را

کشید آن نیم سوز آتشین را

مپرس از من حدیث کفر ودین را

که من مستم ندانم آن و این را

امینی کو که با او باز گویم

رموز حضرت روح الامین را

به هفتم آسمان بر شد چو فانی

[...]

مپرس از من حدیث کفر ودین را

که من مستم ندانم آن و این را

از ین ره هشت نظم شرع و دین را

که بینی لطف آن نظم آفرین را

گرامی دارد او هم متقین را

نماید خوار و پست اعدادی دین را

بنیکی کرد حق حکم متین را

عباد مخلصین و صالحین را

و لیستی خدا مر مؤمنین را

ز قرآن کرد بتوان درک این را

گرفتم دست یار نازنین را

ز روی عجز بوسیدم زمین را

بیا ساقی بگردان ساتگین را

بیفشان بر دو گیتی آستین را

حقیقت را به رندی فاش کردند

که ملا کم شناسد رمز دین را

مسلمانی که داند رمز دین را

نساید پیش غیر الله جبین را

اکر گردون به کام او مگردد

به کام خود بگرداند زمین را