مربی هست چون رای دبیرش

به هرکس خاصه بر بدر منیرش

چه حق فرموده از صدق ضمیرش

تجلی از سمیع و از بصیرش

تجلی کرد از اسم کبیرش

نمود از کبر خود صاحب سریرش

ز راه قوت نفس دلیرش

نیندازد صدای ببر و شیرش

دهد حق «ان تحبوا» را بسیرش

که آنچیزی که خواهد نیست خیرش

مده رنج کسی نسبت بغیرش

که هر کس زاید از خود شر و خیرش

پریدم در فضای دلپذیرش

پرم تر گشت از ابر مطیرش

حرم تا در ضمیر من فرو رفت

سرودم آنچه بود اندر ضمیرش

کنون از بازی شاه و وزیرش

به چنگ یاغیان بینم اسیرش