اگر چه دل به آب صبر شسته است

هوای دل هنوز از من نجسته است

دل من از فراق خواجه مخلص

خداوندا تو میدانی که خسته است

جمالش تا گل از چشمم ببر دست

هزاران خار در چشمم نشسته است

ز حسرت خواب از دیده گشادست

[...]

ز بی‌صبری دلت گر سخت خسته‌است

صبوری کن مگر در وقت بسته‌است

هنوز، از شاخ سبزم، برنرسته است

هنوز، این سبزه را شبنم نشسته است

مرا گر پای بند غم شکسته است

کسی پای ترا آخر نبسته است

کسی از دست او سالم نجسته است

فلک دست همه بر تخته بسته است

سعادت را عجب نقشی نشسته است

رخش بر آستانت نقش بسته است

دلم بر چهره‌ات تا مهر بسته است

زهر شیرین لبی الفت گسسته است

مرا سودای پستان تو کافی است

که صفرایم به لیموئی شکسته است

خدا مرهم ‌نه دلهای خسته است

تسلی‌بخش دل‌های شکسته است