قضای رفته دیگر مینیاید

گره کو بسته اینجاگه گشاید

گهی اندر حقیقت ره نماید

گهی اندر طریقت ره گشاید

چه ذاتست اینکه چون رخ مینماید

حقیقت بود خود خود میرباید

نمود لا اگر رویت نماید

ترا از بود خود کلّی رُباید

هر آنکو کشتهٔ عشق تو آید

اناالحق بی سر اینجاگه نماید

از این کوران کجا بینائی آید

کسی باید که این سرّ برگشاید

تناسخ مر تراکی ره نماید

ترا اندوه در آخر فزاید

نصیحت در نهانی بهتر آید

گره از جان و بند ازدل گشاید

ز کج بینان فتوت راست ناید

که کج بینی فتوت را نشاید

بگفتار این سخنها راست ناید

ترا گفتار با کردار باید