بنام آنکه گنج جسم و جان ساخت

طلسم گنج جان هردو جهان ساخت

زپنهانیش در باطن چو جان ساخت

ز پیداییش در ظاهر جهان ساخت

زمین را جفت طاق آسمان ساخت

خداوندی که جان داد و جهان ساخت

بحق آنکه تن را جفت جان ساخت

خرد را کارفرمای جهان ساخت

فلک خرگاه تخت لامکان ساخت

زکاف و نون زمین و آسمان ساخت

بیاض کاغذش تعویض جان ساخت

سوادش را سواد دیدگان ساخت

مرا عشق تو رسوای جهان ساخت

چو مشک او را بلی نتوان نهان ساخت

مرا گویند بی او صبر پیش آر

کجا بر آتش سوزان توان ساخت

نمی سازد دلم بی او به جانم

[...]

قدت را گلبن بستان جان ساخت

لبت را مایه قوت روان ساخت