به بازار محشر من و شرمساری

که بسیار بسیار کاسد قماشم

بهائی بهای یکی موی جانان

دو کون ار ستانم بهائی نباشم

اگر لذت ترک لذت بدانی

وگر لذت نفس لذت نخوانی

نظر کن به تاریخ شاهان پیشین

که رفتند زین دیر دیرین محافل

کجا شد فریدون فرخنده سیرت

کجا رفت کیخسروآن شاه عادل

روان است پیوسته از شهر هستی

[...]

به هر صورتی گر تو خود را نمودی

مکرر نگردد مسمی ز اسما

بمیر ای حکیم از چنین زندگانی

کزین زندگانی چو مردی بمانی

ازین مرگ صورت نگر تا نترسی

ازین زندگی ترس کاینک درآیی

تو رویِ نشاطِ دل آنگاه بینی

[...]

اگر زاهدانند وگر عارفانند

همه مردِ مزدند مرد خدا کو

مرا لایق سوختن می‌شماری

اگر صادقی آتش و بوریا کو

خدایا از آن خوان که از بهر خاصان

[...]

به چشم نهان بین نهانِ جهان را

که چشم عیان بین نبیند نهان را

سوی این جهان آن جهان نردبان است

به سر برشدن باید این نردبان را

از آن ساخت آیینه کایینه باشد

هر آیینه باطبع خوبان موافق

به هر آینه دید رخسار خود را

ز هر آینه جلوه‌ای کرد لایق

وجود حقیقی چو خورشید اعظم

شده منبسط نور او بر حقایق

حقایق چو آیینه‌ها و نمایان

ز هر آینه حسن معشوق و عاشق

چرا پای کوبم چرا دست یازم

مرا خواجه بی دست و پا می‌پسندد

چه دانیم که ما خوش که این است ناخوش

خوش است آنچه بر ما خدا می‌پسندد

دلت جلوه می‌خواست بی پرده گشتی

نگویی که بر بنده احسان نمودن