گه کین ترا گر سنانست و بس

مرا تیر و گرز گران است و بس

که در بند ارژنگ شاه است و بس

بدان بند کارش تباهست و بس

دل من طلبکار بار است و بس

ازین دل همینم به کار است و بس

شدم خاک و نگذشته بر من چو باد

ازو بر دل اینم غبار است و بس

به داغ فراموشیم ماند و رفت

[...]

فروزندهٔ مهر و ماه است و بس

کمین بندهٔ پادشاهست و بس