گه آن بد ز بیچارگی باخروش

گهی این ز بی طاقتی شد ز هوش

دل هر دو مسکین بی صبر و هوش

چو دریای جوشان برآورد جوش

تپیده شدش دل ببر در ز جوش

بیفتاد وز وی جدا گشت هوش

گه آمد به هوش و گهی شد ز هوش

گهی پرخروش و گهی باخروش

سوی گوش گلشاه آمد خروش

ز درد جگر مغزش آمد بجوش