ز فریاد مردان و یا بوق و کوس

چنین رنگ و روی تو شد سندروس

به حجب و حیا دست او داد بوس

خدا، حافظ و حامی نو عروس

جواهر فرستاد بهر عروس

سواران ببردند با بوق و کوس

که ناگه بر آمد یکی بانگ کوس

خبر داد بیرون بیامد عروس

پیاده شد از اسب پیش عروس

ز شوق و زشادی زمین داد بوس

سر موبدان رفت و دست عروس

به داماد داد و بگفتا ببوس

سحرگه چو برداشت بانگ خروس

ز ارکان جنگ آمد آوای کوس

پدیدار شد موکب نو عروس

شده بر فلک نغمه و بوق و کوس

همی دانم ای شاه شمس شموس

بباید زمانی که روس و پروس: