بکافد تهیگاه سرو سهی

نباشد مر او را ز درد آگهی

بخندید از آن بچه سرو سُهی

بدید اندرو فر شاهنشهی

بدادند زان روزِ تلخ آگهی

که شد تیره آن تخت شاهنشهی

برافروخت نوذر ز تخت مهی

نشست اندر آرام با فرهی

ازین لشکر ار بد دهند آگهی

شود تیره این فر شاهنشهی

ز ویسه به قارن رسید آگهی

که آمد به پیروزی و فرهی

سوی شاه ترکان رسید آگهی

کزان نامداران جهان شد تهی

به گستهم و طوس آمد این آگهی

که تیره شد آن فر شاهنشهی

چو آمد به دستان سام آگهی

که برگشت گشواد با فرهی

پرآواز شد گوش ازین آگهی

که بی‌کار شد تخت شاهنشهی

یکایک به ایران رسید آگهی

که آمد خریدار تخت مهی

کنون گشت رستم چو سرو سهی

بزیبد برو بر کلاه مهی

چه گویی چه سازی چه پاسخ دهی

که جفت تو بادا مهی و بهی

نکرد ایچ پشت از فشردن تهی

تو گفتی ندارد همی آگهی

نشست تو بر تخت شاهنشهی

همت سرکشی باد و هم فرهی

به گوش تو آید خود این آگهی

کزیشان شود روی گیتی تهی

چنین تا به دیوان رسد آگهی

جهان کن سراسر ز دیوان تهی

به کاووس بردند از او آگهی

ازان خرمی جای و آن فرهی

همی جست بر چاره جستن رهی

سوی آسمان کرد روی آنگهی

چو آید به دیو سپید آگهی

کز ارژنگ شد روی گیتی تهی