پیش از اسلام قابل دین بود

پیش از این رمزها سخن این بود

هرکه او خصم دولت و دین بود

قهر کردی و خود سزا این بود

پادشا زیرک و جهان‌بین بود

ظاهر و باطنش پر از دین بود

گرچه نظم سخن به غزنین بود

دست او پای‌بند پروین بود

کاسه زرّین و دیک سنگین بود

هر دو را طبع و دل پُر از کین بود

در پی این بهار دی نبود

زین سپس غیر جام و می نبود

هرکسی گفتیم که پیر شوی

تا جوانیم رسم و آیین بود

چون شدم پیر شد مرا معلوم

که نبود آن دعا که نفرین بود

لیک خواجه که کوه آیین بود

بلکه کوه وقار و تمکین بود