هرکه اندر حجاب جاویدست

مثل او چو بوم و خورشیدست

زاد راه تو دان که تجریدست

زانکه تجرید جفتِ توحیدست

اینکه اقلیم بیم و امیدست

خود یکی روزه راه خورشیدست

نطق او از جهان جاویدست

دور و نزدیک همچو خورشیدست

فلک ثالث آنِ ناهیدست

زهره کز نور او جهان شیدست

اینک اقلیم بیم و امیدست

خود یکی روزه راه خورشیدست

تو مخوانش غزل که توحیدست

باطنش وحی و حمد و تمجیدست

آنک دل را بوصلش امیدّست

قلب تصحیف عکس خورشیدست

این گدا از خدای نومیدست

قبلهٔ او جمال خورشیدست