کافریننده ایست آدم را

بلکه ذرات جمله عالم را

ورنه گفتم به دل تظلم را

تا بسوزد سپهر و انجم را

فرقتش، سوخت یار و همدم را

رفتنش، داغ کرد عالم را

دست گیرید ساغر غم را

پاس دارید خاطر هم را

تا ز خورشید گل عرق نکند

کور سازید چشم شبنم را

قبلهٔ من شراب تلخ بیار

[...]