راست گویی هزار دستانیست

مجلس از لحن او گلستانیست

بلبلا این چمن چه بستانیست

ناله می زن که خوش گلستانیست

بر رخ چون گلش که جان آزرد

چون جهانش هزار دستانیست

وصف نور رخش نشاید کرد

[...]

شیرم و بیشه‌ام نیستانی‌ست

که به هر نی هزار دستانی‌ست