تا مرا دانشست و دین دارم

دامنش را ز دست نگذارم

نیست ممکن که تا دمی دارم

سر زلف ز دست بگذارم

بیعدد عیبهای بد دارم

لایق بند و کشتن و دارم

مهر رویش میان جان دارم

راز او تا به کی نهان دارم

در فراق رخ تو از دیده

چند خون جگر روان دارم

خود نگویی که از جفا تا کی

[...]

شور از آن لعل پرشکر دارم

نمکی تازه بر جگر دارم

چهره اش بر فراز قامت گفت

ماه بر شاه نیشکرم دارم

سرو قدش بلب اشارت کرد

[...]