گفت ما را خدایگان خوانند

چون خدا مالک جهان دانند

سید انبیا تو را خوانند

سرور اولیا تو را دانند

گر ورقها همه بگردانند

کافرم گر دو بیت از او خوانند

بحر زخار خشک گردانند

منجلابش به جای بنشانند

خلفای زمانه یارانند

دین و ایمان دگر چه سان مانند؟

این نگفتم که عامیان خوانند

قدر این نامه، عارفان دانند

هر دو گر نیک، جان جانانند

پور یعقوب و دخت عمرانند

عارفانی که علمِ ما دانند

صفت ذات اسم را خوانند

دستی از روی کتف پیچانند

دستی از پشت سر بگردانند

پسر ویس را بتی دانند

میر محمود غازیش خوانند