ترک چشمش که قصد جان دارد

زمژه تیغ بر میان دارد

می توان یافت کاین تغافل را

بمن از بهر امتحان دارد

قسمت عاشقان فراغت نیست

[...]

دوش بودم بخواب وقت سحر

که یکی کوفت حلقه ای بر در

گفتمش کیستی درین هنگام

کز تو شد خواب خوش مرا از سر

نه بطبل آشنا هنوز دوال

[...]

درگهت را که هست غیر طور

اینک اینک رسیدم از ره دور

روزگاری گذشت کز حسرت

خورده ام خون چو عاشقان صبور

من مهجور و بس جفای فراق

[...]

ای مبارک همای فرخ‌فال

مرحبا مرحبا تعال تعال

از کجا می‌رسی بگوی بگوی

به کجا می‌روی بنال بنال

تا مر از آن نوا بسوزد دل

[...]

دوش از این رواق نیلی فام

چون در آویختند پرده شام

اختران از دریچه های فلک

بزدودند جمله زنگ ظلام

من بکنجی نشسته با دل تنگ

[...]

ندهی گوش خود به فریادم

یا به گوشَت نمی‌رسد دادم

تو چو لیلی و من چو مجنونم

تو چو شیرین و من چو فرهادم