آیت حسن را که نام وفاست

تو ندانسته‌ای خدا داناست

سرو پیش قدت نمی یارد

که دگر در چمن برآید راست

تا کجا شد به دلبری دهنت

[...]

باد اگر یاد سرو ما نکند

سرو را دل هوا هوا نکند

پیش زلف تو مشگ مسکین است

آری اصل نکو خطا نکند

گو به دست آر شیشهٔ دل ما

[...]

چشمت آزار ما چه می‌خواهد

از دل مبتلا چه می‌خواهد

من چو وصل تو خواستم به دعا

شیخ شهر از دعا چه می‌خواهد

بوسه‌ای زکات حُسن مرا

[...]

دل نه جز غصّه محرمی دارد

نه به جز ناله همدمی دارد

دهنت تازه کرد ریش دلم

گرچه در حقه مرهمی دارد

تو نه آنی که گر بمیرم من

[...]

گر به رویت کنند نسبت حور

جان من نسبتی ست دورادور

سرِ کویِ تو تا ندید، نشد

باغ فردوس معترف به قصور

آن چنان شد ز رشک روی تو ماه

[...]

ای به حُسن آفتاب چاکر تو

کیست مه تا شود برابر تو

گرنه چشم تو ساحرست چرا

عالم حُسن شد مسخّر تو

ای سرشک آب روی من بر خاک

[...]

ای وزیری که ملک و جاه تو را

از سماوات و ارض بیرون ارض

از زمانه شکایتی دارم

بر ضمیر تو کرد خواهم عرض

که در ایّام دولت تو، یکی

[...]

گفتمش صد قدم توانی رفت

نفسی رفت و بی قدمتر گشت