شب آدینه و من مست و خراب

عاشقی در دل و در دست شراب

پیش من شمع و من از عشق چو شمع

رنج او ز آتش و رنج من از آب

صحبت من همه با عشق و نبید

[...]

مکن از من حذر ای بی معنی

پرده من مدر ای بی معنی

مکن اندر غم آن زلف چو شب

شب من بی سحر ای بی معنی

کار من نیست به جز خوردن غم

[...]

حرمت تو حسبی و نسبی است

حرمت نعمتی و مالی نیست

در دو صد شهر یکی نیست چو من

یک ده از بیست چو او عالی نیست؟

با هر آن دوست که گویم غم خویش

غم او از غم من بیشتر است

آن کز او مرهم دل می طلبم

دل او از دل من ریش تر است

بنده در مستی اگر گفت فضول

جرم او را به تفضل بگذار

آنکه را نیست به هشیاری عقل

زو به مستی طمع عقل مدار

همه ناخوانده روی نزد کسان

کس نبیند چو تو در هیچ کسی

چو برانندت باز آیی زود

چه کسی آدمیی یا مگسی

چهره کآن ماه جبین می سازد

از پی بردن دین می سازد

دهنش چشمه نوش است و در او

از سخن ماء معین می سازد

نی که حقه صدف است از پی آنک

[...]