باری افتاد در ایشان چو بدین سختی جنگ

زلف یکدیگر بگرفته وکندند بچنگ

بسکه بگسیخت خم طره از آن دو بت شنگ

کاخ من تبت و تاتار شد از بوی و برنگ

چندای شوخ پری چهره!تو باحیله و رنگ

شیشهٔ عمر مرا می زنی از خشم، به سنگ

من به فکر تو و تو با دگران باده گسار

من به تو بر سر صلح و، تو به من بر سر جنگ

صف مژگان تو ای شوخ دل آرا!دیدم

[...]

غنچۀ بسته دهن باز شد از خار خدنگ

خنده زد با دل تنگ

می فروهل زکف‌ای ترک و به یک‌سو نه چنگ

جامهٔ جنگ فروپوش که شد نوبت جنگ

باده را روز بیفسرد بهل باده ز دست

چنگ را نوبت بگذشت بنه‌ چنگ ز چنگ

رخ برافروز و رخ خصم بیندای به قیر

[...]

باش تا پنجهٔ ناهید زند زخمه به چنگ

آورد اختر ما دامن مقصود به چنگ

خوش دلی‌ها رسد از شاخ‌ هوس گوناگون

آرزوها دمد از باغ امل رنگارنگ

نور پاک احدی رفع کند ظلمت شرک

[...]

هم خود از ملک ده استعفا تا پاس نهم

ورنه ار پاس دهم باش خود آماده به جنگ

رمضان کرد چو بلژیک رخ از کینه عبوس

گشت تسلیم و بیفکند ز کف توپ وتفنگ

بر سپاه رمضان توپ وی افکند شرر

[...]

که چرا بر من‌، بدبین شده مادامِ قشنگ

من چه کم دارم آخر ز جوانانِ فرنگ