هر شب افروخته از آتش دل مشعله ها

رود از کوی غمت سوی عدم قافله ها

دلم از پرتو خورشید رخت قندیلی ست

کز سر زلف تو آویخته با سلسله ها

شرح اسرار خرابات نداند همه کس

[...]

ای به درگاه تو از قدس روان قافله‌ها

پیش طوف سر کوی تو خجل نافله‌ها

هرکجا شاکله فضل تو در ذکر آمد

غیر تشویر نشد شاکله شاکله‌ها

مشکل آید همی اسناد تولد به تو زانک

[...]

دل نگردید شب وصل تهی از گله ها

طی شد این وادی و هموار نشد آبله ها

اثر از گرمروان نیست، همانا گردید

در دل سنگ نهان آتش این قافله ها

شور من بیش شد از چوب گل و سایه بید

[...]